เพจเฟซบุ๊ค เชียร์ลุง โพสต์ข้อความจับผิด กรณี นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ส.ส.แบบบัญชีรายชื่อ พรรคอนาคตใหม่ อภิปรายเรื่อง กระดุม 5 เม็ด ปมปัญหาเกษตรกรไทย ระบุข้อความว่า...
เห็นแชร์ชมกันมาก อย่าโดนส้มย้อมแมวค่ะ นึกภาพตอนกรี้สทักษิณใหม่ๆเอาไว้แล้วค่อยศึกษาสิ่งที่เราย้อนจริงมั้ย เค้าพูดเหมือนดีแต่พูดจากสิ่งที่้เค้าเล่าว่าหรืออ่านมา แม้กระทั่งลุงป๊อกชมแต่ชมแบบว่าอภิปรายแบบไม่ใช่พูดอะไรไร้สาระทำนองนั้น ถามในสิ่งที่ลุงป๊อกจะได้สอนเด็กและจัดไปเรียบร้อย ลุงสมคิดบอกนี่หลานเพื่อนสนิทผมน้องใหมใช่มั้ย ไอ้สิ่งที่คุณพูดอ่ะ อาคุณกับผมสนิทกันหมายถึงคุณผดุง ลิ้มเจริญรัตน์ คนผมขาวๆเดินตามทักษิณตอนรุ่งเรือง ความสัมพันธ์แนบแน่นใช้ได้ ลุงสมคิดพูดประโยคออกแนวสนิทสนมทักแบบว่ารู้ยันชื่อเก่าอ่ะสนิทแค่ไหน อารมณ์แบบชั้นรู้ธาตุแกนะ แต่ผู้ใหญ่ 2 ท่านเป็นผู้ใหญ่สอนเด็กอยู่ในทีแบบผู้ดีพูดอ่ะ สิ่งที่ทิม พิธาเจ๋งคือรู้มุมกล่อง มีลีลาและไม่จับสคริปท์เลย ทำเหมือนเซียน แต่ข้อมูลไม่เนียนสำหรับคนอยู่วงการเกษตร แต่หลอกคนชอบคนพูดเพราะได้สบายโดยเฉพาะคนไทย ยิ้ม พูดเพราะ มีมรรยาท หน้าตาสะอาดสะอ้านหน่อยใจละลายแล้วจร้า เชื่อโดยไม่หาข้อมูลพูดละ ไม่ได้ยินละสิ่งที่ 2 ลุงสอนมวยไป การพูดยิ้มๆแบบนักธุรกิจมันดูฉลาด ลงพื้นที่นิดๆเอาตรงโน้นมาจับแพะชนแกะตรงนี้ +ทฤษฎีกับคำหรูๆหน่อยๆ โอ้ย คนฟังนั้นละโดนแกะกระดุม ขออนุญาตใช้ความรู้อันน้อยนิสมีเพียงปริญญาตรี 1ใบในไทยขอแกะกระดุมคุณทิม พิธานนะคะ คุณทิมจากอนาคตใหม่เน้นพูดเรื่องเกษตรและพื้นที่ทำกิน โดยใช้คำโก้ว่าแกะกระดุม 5 เม็ด (ตอนที่เขียนเราไม่ได้เขียนเป็นข้อๆนะเขียนจากสิ่งที่จำได้เพราะรีบพิมพ์สดกลัวคนไทยโดนหลอกแล้วเราก็ค่อยมาปรับจับใส่เป็นข้อตามด้านล่าง ? กระดุมเม็ดที่ 1 พูดเรื่องที่ดินโดยเน้นโอบคนว่าคนที่ทำเกษตรไม่มีที่ทำกิน ใช่ค่ะ รัฐกำลังพยายามให้คนไทยแท้ได้สิทธิในที่ดิน แต่คุณทิมดันพูดเอื้อไปถึงคนชายขอบ คนไร้สัญชาติแบบเนียนๆโดยใช้ข้อมูลองค์รวมไม่ครบ เช่นเรื่องแรกมะม่วงน้ำดอกไม้ส่งออก คุณบอกว่าตอนนี้มะม่วงน้ำดอกไม้สีทองพร้อมส่งออกมีในหลายพท.มากเคยพร้อมส่งออกสู่เกาหลี จีน ญี่ปุ่น โลละเป็น100 บาท ทำหน้าสยะยิ้ม แต่ส่งออกไม่ได้เพราะไม่มี GAP อาจจะงงว่า GAP คืออะไรการทำเกษตรต้องมีมาตรฐานผักผลไม้ปลอดภัย เอาพท.ขึ้นทะเบียนและตรวจสอบจากเกษตรอำเภอหรือจังหวัด ทิมบอกว่าส่งออกไม่ได้เพราะพท.ที่ชาวบ้านทำเป็นพท.ป่าไม่มีโฉนดขึ้นทะเบียนไม่ได้ แยกเป็นกรณีนะคะ เพื่อจะได้ไม่ดูพูดไม่มีกรอบ 1.ตามที่ทราบตอนนี้จังหวัดที่ส่งออกจะมีที่อ.พร้าว จ.เชียงใหม่ จ.สมุทรสงคราม จ.เพชรบูรณ์ จ.นครราชสีมา จ.อ่างทอง และจ.สุพรรณบุรี ซึ่งตามที่เช็คมานี้พท.ทั้งหมดมี GAP ทั้งหมด ส่งออกปกติ ไม่เข้าใจว่าจุดประเด็นเรื่องนี้แล้วพูดครึ่งๆกลางๆ ไม่ได้นะคะ ต้องให้เคลียร์ หรืออยู่ประเด็นนี้ 2.พท.นั้นไม่มี GAP เพราะเป็นคนชายขอบไม่ใช่คนไทยแท้เป็นคนที่มาอาศัยพท.ป่าแบบบุกรุกจริงๆ อันนี้อาจเป็นได้ คุณต้องพูดชัดๆ อาจเป็นได้เพราะแค่เราจะจัดสรรหาพท.ให้คนไทยให้มีทุกครัวเรือนตอนนี้ยังยากเลย และบางครั้งการจะเอื้อกับคนชายขอบที่ยังไร้สัญชาติแต่ปลูกมะม่วงตามคนไทยแท้และอ้างว่าอยากส่งออกแต่ขาดสิทธิ เป็นธรรมดามั้ยคะถาจะเอื้อจะช่วยคนไทยก่อนช่วยคนอื่นอย่าเพิ่งสิทธิมนุษยชนเยอะแค่นี้ประเทศไทยคนก็หลบมาแย่งงานคนไทยเยอะแล้ว เราต้องรักษาสิทธิกันก่อน การพูดเอาหรูดูเท่ หลอกได้แต่คนที่ไม่มีความรู้ค่ะ เรื่องนี้ลุงป๊อก กล่าวตอบทิมว่าเราจะเป็น "ม้าอารีแบกทุกอย่างไว้ไม่ได้" ?? มาเรื่องกระดุมเม็ดที่ 2 เอาง่ายๆจากคนขายมะม่วงน้ำดอกไม้สีทองก่อนนะส่วนตัวติดต่อซื้อขายมะม่วงน้ำดอกไม้สีทองจ.อ่างทอง ที่เค้าเคยส่งออกจีน ญี่ปุ่น เกาหลีเค้าสามารถส่งออกได้ปกติ เพราะมี GAP รู้มั้ยยกสวนต่อ 1 ครั้งช่วงเดือนเมษายน ยกสวนหมายถึงซื้อทุกเกรด A ส่งออก B ตลาดไทย C เป็นเกรดตลาดนัดหรือแปรรูปอยู่ที่สวนละ 600,000 กว่าบาท ปีนึงเก็บได้ต่อ 2 ครั้ง ยกสวนส่วนใหญ่รวมกันราวๆ 7 ครัวเรือน รายได้ต่อ 1 ปีเกือบ 1,300,000บาท หาร 7 ค่ะ ตกต่อครัวเรือนเฉลี่ยอยู่ที่ 180,000 บาท หาร 12 ค่ะ ตกเดือนละ 15,000 กว่าบาท อันนี้เฉพาะปลูกมะม่วงขายสดอย่างเดียวแต่ปกติคนปลูกมะม่วงปลูกกล้วยด้วยจะมีรายได้จากกล้วยและผลผลิตต่างหาก อีกหนึ่งข้อบิดเบือน คุณทิมพูดว่า ค่าเฉลี่ยต่อหัวเกษตรกรอยู่ที่ปีละ 50,000 กว่าบาท คุณทิมบอกว่าตกเดือนละ 4,000 กว่าบาท บอกว่าเอาข้อมูลจากระทรวงเกษตร ตลกร้ายค่ะคืออันนี้ลิงค์ด้านล่าง ข้อมูลรายได้ต่อปีอยู่ 190,000 บาทต่อปี อันนี้คือตกเดือนละ 16,000 บาท ดูตามลิงค์ท้ายข้อความค่ะ ยังมีเกษตรกรหอมแดงที่กาฬสินธ์อีกนะคะ ที่นั่นผลผลิตต่อปีหลักหลายร้อยตัน มีทำสลับกับข้าวหมดข้าวปลูกหอม กระเทียม ค่าเฉลี่ยต่อเดือนก็ราวๆ 12,000-18,000 บาทเช่นกันค่ะ ขอยกแค่ 2 กรณี ใช่ค่ะ มีการกู้ยืมจริงๆเพราะหมื่นกว่าคือรายรับครัวเรือน แต่มันหลายอย่างมากที่ทำให้เกษตรกรเป็นหนี้ สภาพภัยแล้ง การไม่แบ่งพท.ทำกินตามเศรษฐกิจพอเพียง หลายร้อยครัวเรือนอยู่ได้โดยไม่เป็นหนี้เพราะหลักนี้ แล้วก็เช่นเดียวกันการเป็นหนี้สะสมมาตั้งแต่กี่สิบปีมาแล้ว เพราะอย่างที่ทุกคนรู้มันไม่ใช่แค่รัฐคนเดียวที่ทำให้จนมันคือองค์รวมหลายประการ และเรืองการใช้สารเคมีถูกค่ะนั่นคือทางเลือกที่ดีที่สุดของเกษตรกร ณ เวลาตรงหน้า เพราะอยากมีผลผลิตที่แน่นอน และสารเคมีแบบฮาร์ดคอร์ก็มีราคาถูก หลายอย่างพูดเหมือนใช่แต่มันยังไม่ครบถ้วนค่ะ ???? กระดุมเม็ดที่ 4 อีกเรื่องที่พูดเอาหล่อ จะเล่าให้คุณทิมฟังค่ะว่าสิ่งที่คุณทิมพูดเกือบครบละค่ะแต่ยังขาดอีกเยอะอยู่สินค้าเกษตรด้วยนวัตกรรมของรบ.ลุงตู่ 1 มันไปไกลมาก เราเคยได้ทุนจากรบ.ลุงในการผลักดันให้แกร่งขึ้นจากสวทช.เพื่อผลักดันสตาร์ทอัพในด้านการตลาดสำหรับเกษตรแปรรูป ทุนรัฐบาลลุงมีจริงค่ะ ทุนไม่มีกระจุกแต่ขึ้นว่าคุณดิ้นรนหรือทำตัวควรค่าแก่การได้รับทุนแค่ไหน การที่คุณบอกว่างบจะลงยังงัยให้ครบทุกพท.มันไม่พอแน่ เรื่องนี้ท่านอนุพงศ์เองก็อาจจะไม่ทราบรายละเอียดมากเท่ารมต.พาณิชย์ อุตสาหกรรมหรือเกษตร แต่จริงๆต้องถามจากบรรดาอธิบดีแต่ละกรมกองค่ะ กว่า 5 ปีที่ผ่านมาไทยสามารถปรับตัวจนเป็นต้นแบบของ Hub ทางอาหารแปรรูปของอาเซียน เรามี Food innopolis เพื่อเพิ่มมูลค่าสินค้าเกษตร ณ เวลานี้เกษตรกรหลายพท.ปรับตัวเรามีหลายหน่วยงานมากจริงๆ YSF หรือเรียกว่า young smart farmer มี Otopinno เป็นต้น แต่การที่ใครจะมาทำนวัตกรรมแปรรูปเพื่อเพิ่มมูลค่าคนนั้นต้องพร้อมจริงๆในทุกด้าน แปรแล้วขายใครนั่นยากที่สุด ตอนนี้เกษตรกรแปรรูปแทบทุกครัวเรือนเพราะงบรัฐ 5 ปีที่ผ่านมาผลักดันเรื่องนี้มาก แต่ทำไมยังไม่สุดเพราะ สิ่งที่คนไทยเป็นมานานอะไรดีกูทำเหมือนกันหมด มันเลยล้นตลาด แล้วตัดราคากันอย่างที่หลายประเทศไม่ทำกันเอาเงินสดที่มาให้ตรงหน้าไวที่สุดเท่าไรก็ตามขอให้ได้เงินสด เพราะฉะนั้นจะมีเพียงบางคนที่ขายได้ไม่ใช่ทุกคนขายได้ นั่นคือเมื่อแปรรูปได้จำเป็นต้องมีกลุ่มซึ่งตอนนี้เราจะได้ยินคำว่ากลุ่มวิสาหกิจชุมชนคือการรวมกลุ่มกันในหมู่บ้านเดียวกัน 7 ครัวเรือน แล้วจับมือขายไปพร้อมๆกัน การจะจับกลุ่มหรือรวมตัวชุมชนขึ้นมามันมีเรื่องผลประโยชน์เข้ามา เมื่อแปรรูปจับกลุ่มคนนั้นไม่ยากหรอกแต่จะทำให้คนคิดเหมือนกันทั้งกลุ่มยากคนนั้นอยากเพิ่มอันนั้นแต่มันกลายเป็นเพิ่มต้นทุน คนนี้อยากได้แบบนี้มองว่าสิ่งที่ทำดีแล้วมันจบยากมากจริงๆ เห็นมั้ยคะเวลานี้ไม่ใช่ขึ้นกับงบรัฐเลย แต่ขึ้นกับ 2 ปัจจัยหลักคือตลาดที่ขายและตัวเกษตรกรเอง นอกจากนี้รัฐยังมีศูนย์รวมนักวิชาการที่มีหน้าที่ให้ความรู้กับเกษตรกรโดยกระจายตามมหาวิทยาลัยมีทั้งหน่วยงานที่ชื่อว่า วว., สกว., Innovation house, nea, ขึ้นอยู่ว่าหน่วยไหนจะจับลงอะไร โดยมีผ่านทั้งทางมหาวิทยาลัยเช่นมหาวิทยาลัยเกษตร มหาวิทยาลัยมหิดล มหาวิทยาลัยขอนแก่น มหาวิทยาลัยสงขลา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่และอาจจะมีที่อื่นอีกอันนี้ขออนุญาตอัพเดทข้อมูลวันหลัง และมีลงตามสภาเกษตร สภาหอ สภาอุตสาหกรรม โดยกระจายงบและนักวิชาการลงมหาวิทยาลัยที่สามารถเป็นศูนย์กลางของแต่ละภาคได้มันเป็นการกระจายจากศูนย์กลางสู่ชุมชนและเกษตรกรสามารถนำผลผลิตที่มีอยู่เยอะล้นตลาดมาปรึกษานักวิจัยเพื่อให้นักวิจัยขึ้นโปรโตไทปหรือต้นแบบการผลิตให้โดยไม่มีค่าใช้จ่าย ทั้งหมดนี้จะทำงานร่วมกันทั้งพาณิชย์จังหวัด เกษตรอำเภอ พม. กำนันผู้ใหญ่บ้านและเกษตรกร 5 ปีที่ผ่านมาลุงตู่ทำแล้ว ของแปรรูปเยอะไปหมด เยอะจนแบบว่ากินแค่เจลเหลวก็ไม่ต้องกินข้าวทั้งวันได้แล้ว ลีนยันเม็ดมะม่วงเบายังมีเลยลีนคือการเอาของที่เหลือจากกระบวนการหลักมาใช้ให้ครบเพื่อจะได้ไม่เป็นของเหลือทิ้ง นี่คือนวัตกรรมไทยมันไปดาวอังคารแล้ว แต่เรื่องจริงที่เป็นปัญหาหลักคือตลาดการค้าโลกในยุคที่ไทยแค่ 4.0 จีนกำลังจะ 5.0 แล้วมันโครตโหดร้่ายมากเราคนนึงก็ฝ่าฟันหนักมาก กัดฟันจะโดนลิ้นอยู่แล้ว แต่เรายังโชคดีว่าเราอยู่ด้วย "เศรษฐกิจพอเพียง" ทฤษฎีของพ่อเราจึงไม่ดิ้นรนอะไรมาก เราไม่ใช่เกษตรกรต้นน้ำแต่เราเจอคนต้นน้ำเราคิดเสมอว่าเรายังโชคดีนะที่ถนัดแบบนี้แบกแค่กลางน้ำไปปลายน้ำคือแปรรูปและออกตลาด เพียงแค่มีข้าวอิ่มมีที่นอนอุ่นและดูแลทุกคนได้ แต่ความต้องการของแต่ละคนไม่เหมือนกันจริงๆนะ จะต้องผลักดันยังงัยใส่งบแค่ไหนละบางคน 100 บาทใหญ่ 1,000 บาทเล็ก ยังงัยก็ไม่พอหากแต่คุณไม่พัฒนาตัวเองมากขึ้นหรือตั้งคำว่าพอให้น้อยลง เรื่องสินค้าแปรรูปที่รัฐพยายามจะบอกว่าเกษตรกรทุกคนก็สามารถเพิ่มมูลค่าได้เป็นเจ้าของแบรนด์ได้ รัฐอาจไม่รู้ชัดๆ ส่วนคุณทิมเราว่าไม่รู้เลยนะ ของน่ะแปรรูปแทบหมดแล้วมีแบรนด์กันเยอะแล้ว แต่สถานที่ขายช่องทางการจัดจำหน่ายอ่ะมันไม่มีหรือมีก็ไม่มีคนซื้อ สิ่งที่รัฐต้องผลักดันไม่ใช่ผลักดันให้เกษตรกรแปรรูปได้ แต่ควรทำให้เค้าเป็นเกษตรกรที่เข้มแข็ง คนเป็นเกษตรกรให้เป็นเกษตรกรไป โดยกำหนดราคากลางเป็นราคาของรัฐในการรับซื้อ และทุกคนที่รับซื้อก็ควรจะปฏิบัติตามและแมตระหว่างคนแปรรูปกับเกษตรกร เพราะเกษตรกรก็จะได้ไม่ต้องเพิ่มต้นทุนเรื่องค่าเครื่องมือในการแปรรูป แพคเกจจิ้ง ค่าการตลาดที่จะต้องทำแบรนด์เพราะการสร้างแบรนด์สายป่านต้องหนาแน่นพอสมควรทีเดียว สินค้าดีแต่ไม่ดังไม่มีแบรนดิ้งที่ดี ยืนขายแทบตายกว่าจะได้สักถุงยากนะ จะขายใครนั่นคือปัญหาตอนนี้ต่างหาก ผลักดันให้ถูกจุดค่ะใครทำอะไรเก่งทำไปและตั้งใจจับมือเดินไปด้วยกันอย่างมีธรรมาภิบาล แล้วโตไปด้วยกัน จับกลุ่มกันสร้างโครงสร้างราคาให้เข้มแข็งตอนนี้เช่นมะม่วงอบแห้งเรายังแพ้แบรนด์ 7D ของเซบู ประเทศฟิลิปปินส์มะม่วงอบแห้งไทยปีปีนึงขายหลักหมื่นตันทราบมั้ยคะ และอบแห้งไทยอร่อยที่สุดในโลก แต่เรายังใช้คำว่าอร่อยที่สุดในโลกไม่ได้เพราะ 7D เองเค้าผนึกกำลังกันทั้งเกาะทำราคาอย่างมีมาตรฐานและกำหนดทิศทางราคาเดียวกัน แต่คนไทยมะม่วงอบแห้งชนิดเดียวกันราคายังมีตั้งแต่หลัก 100-300บาท การต่อรองราคาไม่เคยเป็นเอกภาพ และอะไรดีกูเฮตามกัน เข้ากูเกิ้ลดิเป็นพันยี่ห้อ และตัดราคากันจนเป็นเรื่องคุ้นชิน เคสนี้ขอยกกรณีศึกษาสบู่ก้อนของไทยครั้งนึงเคยบูมมากที่จีนตัดราคากันจนตลาดสบู่ก้อนตายสนิทถูกที่สุดคือ 2 บาทต่อก้อน นี่ละคะปัญหาเกษตรกรไทยมีหลายปัจจัยเหลือเกิน ต้องยอมรับว่านิสัยคนไทยใครให้เงินสดไวราคาต่ำเท่าไรก็ขาย รัฐช่วยให้ตายก็แก้ไขปัญหาเรื่องราคานี้ยากมาก หากเกษตรกรไม่พยายามปรับตัว ทุกวันนี้ทุเรียนดีๆล้งจีนรอเลยจร้า เงินสดไปทันที เห็นภาพนะคะ งบกับเกษตรกรแต่ละปีลงไปไม่น้อยเลยแต่เกษตรกรที่พร้อมปรับตัวก็สำเร็จเป็นเศรษฐีเงินล้านก็มีจำนวนมาก แต่คนที่ไม่ขวนขวายหรือใช้เงินเกินตัวก็มี คนที่โครตซวยชีวิตรันทดจริงๆก็เยอะ เรื่องของเกษตรกรคุณจะต้องร่วมมือกันทุกฝ่ายจริงๆ รัฐ เอกชน เกษตรกร และราชการประจำที่ทำหน้าที่ ฝากไว้ตามนี้ เราอยากเห็นภาคเกษตรยั่งยืนและลืมตาอ้าปากได้ โลกเปลี่ยนเร็วมากค่ะ กระดุมเม็ดที่ 3 กับ 5 รอแป้บจะชำแหละให้อีกครั้ง ขอทำงานบ้าง ข้อความนี้จริงๆพิมพ์สดตอนเค้าพูดเลยจับมาแมตกะกระดุมบ้าบอไรนี่ง่ายหน่อย คนไทยก็บ้าชอบแกะกระดุมชอบคำพูดหรูๆ เฮ้ยลุงตู่ทำหมดแล้ว แค่ไม่ได้ใช้คำว่าแกะกระดุม คนแบบทิม พิธาและคนของพรรคอนาคตใหม่มีดีแค่โพรไฟล์ เรียนจบดีมีบริษัทตั้งแต่อายุน้อย แต่เค้าแค่มาสานสิ่งที่พ่อแม่สร้่างธุรกิจครอบครัว ต่อให้มาแก้หนี้นั่นคือมีเครดิตกะแบงค์อยู่จะกู้ไม่ยากแล้ว เป็นคนรุ่นเดียวกันด้วยประการทั้งปวงแต่เราเป็นคนมาจากติดลบ ที่คิดจะสร้างให้ลูกทุกรายละเอียดจึงมาจากอินเนอร์จริงๆ ภาครัฐขาดข้อมูลด้านใดกับชุมชนถามนู๋ได้นะค่ะ อย่าถามหน่วยราชการมันจะเป็นข้อมูลประดิษฐ์ไม่ใช่ข้อมูลดิบ จะมีกี่คนที่อยากช่วยชาติแบบไม่หวังอะไรยากมากจริงสมัยนี้แต่เราเต็มใจอยากช่วยมาก เพราะอยากให้ลูกยังโตมาในแบบที่เราโตมาคืออบอุ่นแบบไทย