วันที่ 19 มิถุนายน 2562 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 42 จังหวัดสตูล สองสาวมานิ ชื่อว่า นางสาวเบี้ย ศรีธารโต อายุ 18 ปี นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 6 และนางสาวบิว ศรีธารโต อายุ 16 ปี นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ของโรงเรียนแห่งนี้กำลังโชว์ฝีมือการทอผ้าซาโอริ หรือเรียกว่า ผ้าทอมือ โดยมีความตั้งใจในการทอผ้าอย่างมุ่งมั่น ร่วมกับเพื่อนในโรงเรียนเดียวกัน ภายใต้การดูแลของอาจารย์ กฤษณี นาคพันธุ์ อายุ 29 ปี ซึ่งเป็นอาจารย์สอนทักษะอาชีพตัดเย็บผ้าของกลุ่มวิชาที่สอนในภาควิชา
ทั้งนี้การทอผ้าซาโอริ หรือเรียกว่า ผ้าทอมือจะพบเห็นอยู่ได้ในภาคเหนือของกลุ่มชาวล้านนา ซึ่งวันนี้อาจารย์กฤษณี นาคพันธุ์ ครูผู้สอนได้เล็งเห็นถึงอนาคตของนักเรียนที่สามารถนำไปต่อยอดสร้างอาชีพได้ เพราะแนวคิดลวดลายการทอผ้าจากเครื่องทอเป็นเครื่องแบบใช้กับเด็กด้อยโอกาสและเด็กพิเศษซึ่งเรามาให้กับกลุ่มน้องๆมานิกลุ่มนี้ ถือว่าเป็นกลุ่มเด็กด้อยโอกาสเราจึงสอนพัฒนาให้เขามีความรู้ความสามารถ
อาจารย์กฤษณี นาคพันธุ์ ครูผู้สอน กล่าวว่า การสร้างอาชีพการทอผ้าด้วยเครื่องมือการทอผ้า ผ้าแต่ละผืนนี้มีลวดลายแบบแนวความคิดของเด็ก ซึ่งน้องมานิทั้งสองมีสภาพแวดล้อมที่บ้านเป็นป่าเขา ก็นำจินตนาการ ภาพป่า ภูเขามาลงเป็นทอเป็นลวดลายบนผ้าทอที่ทำ ส่วนราคามูลค่าถ้าเป็นผ้าพันคออยู่ที่ผืนละ 300 บาทขึ้นไป ส่วนกระเป๋าที่ทอนั้นอยู่ราคาสูงขึ้นอีกเพราะการทอผ้าด้วยมือนั้นใช้เวลาทำออกมาแต่ละชิ้น 2 วันเลยทีเดียว หากใครสนใจสั่งซื้อผ่านทางเพจบ้านตัดเย็บผลิตภัณฑ์นักเรียน และทางเฟสบุ๊คของโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 42 จังหวัดสตูลได้
ด้าน นางสาวเบี้ย ศรีธารโต อายุ 18 ปี นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 6 กล่าวว่า ดีใจที่ได้มาฝึกการทอผ้าด้วยมือ ทีแรกก็ยาก เมื่อได้เรียนรู้ก็สามารถทำได้ ในอนาคตจะนำไปใช้ในชนเผ่า และสร้างงานสร้างอาชีพได้ในอนาคต ส่วนตัวหนูรู้สึกรักและผูกพันธุ์กับโรงเรียนนี้ หนูเรียนมา 9 ปี แล้ว โรงเรียนแห่งนี้ทำให้หนูมีความรู้เยอะแยะและก็ให้หนูใช้ชีวิตในสังคมได้
และนางสาวบิว ศรีธารโต อายุ 16 ปี นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 กล่าวอีกว่า ได้เรียนรู้การทอผ้าพันคอ รู้สึกภูมิใจที่ทำสำเร็จ ก็ไม่อยากให้ใครเขาดูถูกว่าพวกเราทำผลงานไม่เป็น
ขณะเพื่อนของ 2 สาวมานินักเรียนในชั้นเดียวกันคือ นางสาววรรณภา วงศ์ดวงผา อายุ 18 ปี กล่าวว่า ช่วยกันทำการทอผ้าด้วยเครื่องมือแบบชาวเหนือ และทอด้วยมือ ส่วนลวดลายนั้น จะได้แนวคิดจากเพื่อนมานิ ที่คอยนำเสนอเพื่อนมานิมีพัฒนาการที่ดี มีความคิดสร้างสรรค์สามารถคิดและใส่ลวดลายลงไป บนผ้า เขาอยู่บ้านอยู่กับป่า เขาก็เอามาใส่เป็นลายบนผ้า สำหรับลวดลายที่นำมาทอบนผ้านั้นก็แล้วแต่แนวคิดของเราว่า เหมือนลวดลายภูเขาที่เบี้ย(เพื่อนมานิ)ทำ การทอผ้านี้ส่วนใหญ่จะเห็นจากโทรทัศน์ ก็ไม่คิดว่าจะมีโอกาสมาทอผ้าเอง แต่ที่โรงเรียนนี้เขาเปิดโอกาสให้เราหลายอย่าง จึงได้มาหัดทอผ้า
ทั้งนี้การทอผ้าซาโอริ หรือเรียกว่า ผ้าทอมือจะพบเห็นอยู่ได้ในภาคเหนือของกลุ่มชาวล้านนา ซึ่งวันนี้อาจารย์กฤษณี นาคพันธุ์ ครูผู้สอนได้เล็งเห็นถึงอนาคตของนักเรียนที่สามารถนำไปต่อยอดสร้างอาชีพได้ เพราะแนวคิดลวดลายการทอผ้าจากเครื่องทอเป็นเครื่องแบบใช้กับเด็กด้อยโอกาสและเด็กพิเศษซึ่งเรามาให้กับกลุ่มน้องๆมานิกลุ่มนี้ ถือว่าเป็นกลุ่มเด็กด้อยโอกาสเราจึงสอนพัฒนาให้เขามีความรู้ความสามารถ
อาจารย์กฤษณี นาคพันธุ์ ครูผู้สอน กล่าวว่า การสร้างอาชีพการทอผ้าด้วยเครื่องมือการทอผ้า ผ้าแต่ละผืนนี้มีลวดลายแบบแนวความคิดของเด็ก ซึ่งน้องมานิทั้งสองมีสภาพแวดล้อมที่บ้านเป็นป่าเขา ก็นำจินตนาการ ภาพป่า ภูเขามาลงเป็นทอเป็นลวดลายบนผ้าทอที่ทำ ส่วนราคามูลค่าถ้าเป็นผ้าพันคออยู่ที่ผืนละ 300 บาทขึ้นไป ส่วนกระเป๋าที่ทอนั้นอยู่ราคาสูงขึ้นอีกเพราะการทอผ้าด้วยมือนั้นใช้เวลาทำออกมาแต่ละชิ้น 2 วันเลยทีเดียว หากใครสนใจสั่งซื้อผ่านทางเพจบ้านตัดเย็บผลิตภัณฑ์นักเรียน และทางเฟสบุ๊คของโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 42 จังหวัดสตูลได้
ด้าน นางสาวเบี้ย ศรีธารโต อายุ 18 ปี นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 6 กล่าวว่า ดีใจที่ได้มาฝึกการทอผ้าด้วยมือ ทีแรกก็ยาก เมื่อได้เรียนรู้ก็สามารถทำได้ ในอนาคตจะนำไปใช้ในชนเผ่า และสร้างงานสร้างอาชีพได้ในอนาคต ส่วนตัวหนูรู้สึกรักและผูกพันธุ์กับโรงเรียนนี้ หนูเรียนมา 9 ปี แล้ว โรงเรียนแห่งนี้ทำให้หนูมีความรู้เยอะแยะและก็ให้หนูใช้ชีวิตในสังคมได้
และนางสาวบิว ศรีธารโต อายุ 16 ปี นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 กล่าวอีกว่า ได้เรียนรู้การทอผ้าพันคอ รู้สึกภูมิใจที่ทำสำเร็จ ก็ไม่อยากให้ใครเขาดูถูกว่าพวกเราทำผลงานไม่เป็น
ขณะเพื่อนของ 2 สาวมานินักเรียนในชั้นเดียวกันคือ นางสาววรรณภา วงศ์ดวงผา อายุ 18 ปี กล่าวว่า ช่วยกันทำการทอผ้าด้วยเครื่องมือแบบชาวเหนือ และทอด้วยมือ ส่วนลวดลายนั้น จะได้แนวคิดจากเพื่อนมานิ ที่คอยนำเสนอเพื่อนมานิมีพัฒนาการที่ดี มีความคิดสร้างสรรค์สามารถคิดและใส่ลวดลายลงไป บนผ้า เขาอยู่บ้านอยู่กับป่า เขาก็เอามาใส่เป็นลายบนผ้า สำหรับลวดลายที่นำมาทอบนผ้านั้นก็แล้วแต่แนวคิดของเราว่า เหมือนลวดลายภูเขาที่เบี้ย(เพื่อนมานิ)ทำ การทอผ้านี้ส่วนใหญ่จะเห็นจากโทรทัศน์ ก็ไม่คิดว่าจะมีโอกาสมาทอผ้าเอง แต่ที่โรงเรียนนี้เขาเปิดโอกาสให้เราหลายอย่าง จึงได้มาหัดทอผ้า