เมื่อวันที่ 25 เม.ย.ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปยังร้านขายยาสมุนไพรจีน” ร้านสินเภสัช” ซึ่งตั้งอยู่เลขที่ 285 ถนนสุขยางค์ อ.เบตง จ.ยะลา หลังได้รับการบอกกล่าว จาก คนในพื้นที่และนักท่องเที่ยวชาวมาเลเซีย สิงคโปร์ ว่าร้านสินเภสัช นี้ได้นำสมุนไพรในท้องถิ่นมาผลิตสูตรน้ำมันสมุนไพรที่ใช้แล้วได้ผล คือน้ำมันนวดสมุนไพรซ้านพิ้วเหย่า น้ำมันสมุนไพรกั้มซ้านเหย่า และ น้ำมันสมุนไพร ปาเปาอิ้ว ซึ่งเป็นสูตรภูมิปัญญาไทยในการสืบทอดมาจากบรรพบุรุษ คุณเธียรกมลศิล โกศลวิทยาธรรม อายุ 63 ปี เจ้าของร้านขายยา สินเภสัช บอกว่า ในอดีตการใช้สมุนไพรของหมอพื้นบ้านถือเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ล้ำค่าของสังคมไทยที่เกิดจากปรัชญาของหมอพื้นบ้านที่สามารถจำแนกแยกแยะฤทธิ์และสรรพคุณของสมุนไพรจากธรรมชาติเพื่อใช้ในการเยียวยารักษาความเจ็บป่วย การรักษาโดยระบบการแพทย์พื้นบ้านจึงเป็นระบบการรักษาโรคแบบประสบการณ์ของชุมชน ที่ได้รับการสั่งสมถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษ มีความหลากหลายแตกต่างกันไปแต่ละสังคมวัฒนธรรมและกลุ่มชาติพันธุ์ ได้มีการพัฒนาการใช้สมุนไพรในระบบการแพทย์พื้นบ้านมาอย่างต่อเนื่อง โดยถือว่าสมุนไพรเป็นรูปแบบการรักษาหลักของระบบการแพทย์พื้นบ้าน และสมุนไพรยังคงมีบทบาทในการดูแลสุขภาพของประชาชนมาโดยตลอด คนไทยโบราณจึงผูกพันกับหมอพื้นบ้านและยาสมุนไพรในการดูแลรักษาสุขภาพของชุมชน โดยในหลายปีที่ผ่านมาประเทศไทยต้องสูญเสียงบประมาณด้านการสาธารณสุขในแต่ละปีเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเสียไปกับการรักษาโรคด้วยวิธีการทางการแพทย์สมัยใหม่ จากข้อมูลกระทรวงสาธารณสุขในปีงบประมาณ 2551 ชี้ให้เห็นว่ารัฐบาลจำเป็นต้องจัดสรรงบประมาณให้กับกระทรวงสาธารณสุขมีมูลค่าถึง 142,192 ล้านบาท เนื่องจากเป็นการรักษาแบบการแพทย์แผนตะวันตกและตะวันออกจึงต้องสิ้นเปลืองงบประมาณไปกับเทคโนโลยีสมัยใหม่ที่นำเข้ามา และจากการสูญเสียเงินไปเป็นจำนวนมากทำให้ประชาชนหันมาสนใจการใช้สมุนไพรในการรักษาโรคอันเป็นภูมิปัญญาเก่าแก่เพิ่มมากขึ้น คุณเธียรกมลศิล บอกอีกว่า สมุนไพรนอกจากใช้เป็นยารักษา บรรเทาอาการของผู้ป่วย แล้วยังเป็นอาหารเสริมสำหรับผู้ที่ยังไม่ป่วย ทำให้เกิดสมดุลของการทำงานของร่างกาย เสริมภูมิต้านทานและป้องกันโรค บางชนิดได้ด้วย ซึ่งในปัจจุบันภาวะที่มีความต้องการการใช้สมุนไพรเพิ่มขึ้น ตนเอง ซึ่งมีความรู้ในเรื่องสมุนไพร โดยได้รับการถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษมากว่า 50 ปี และได้คิดพัฒนาสูตรน้ำมันนวดสมุนไพรขึ้น ซึ่งเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นมาแต่บรรพบุรุษ ที่ควรแก่การอนุรักษ์ไว้ ประกอบด้วย น้ำมันนวดสมุนไพร ซ้านพิ้วเหย่า โดยมี ตราเป็น ภูเขา สื่อถึงเมืองเบตง ที่อุดมสมบูรณ์ มีภูเขาสันกาลาคีรีล้อมรอบ โดยมีสมุนไพรเป็นส่วนประกอบ คือ เมนทอล การบูร ดอกคำฝอย น้ำมันระกำ ฝาง เถาวัลย์เปรียง สรรพคุณ บรรเทาอาการ ปวด คลายเส้น กล้ามเนื้อ ตะคริว เคล็ดขัดยอก ใช้ทาใช้นวด บริเวณที่ปวด จะรู้สึกความเจ็บปวดลดน้อยลงจนหาย ซึ่งส่วนประกอบในตัวน้ำมันจะ มีส่วนประกอบ เป็นสมุนไพร หลัก ซึ่งเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นในการนำสมุนไพรมาใช้ให้เกิดประโยชน์กับความต้องการของประชาชนในท้องถิ่น และร่วมกันหาแนวทางร่วมกันสร้างจิตสำนึกในการอนุรักษ์พืชสมุนไพร โดยอาศัยภูมิปัญญาที่มีอยู่ในท้องถิ่น ให้มีการดำรงอยู่และมีการใช้พืชสมุนไพรอย่างยั่งยืนภายในชุมชน อันจะเป็นการพัฒนาศักยภาพของ ชุมชน ให้เกิดความเข้มแข็ง และสามารถพึ่งตนเองได้ต่อไป ...