ตอนนี้นครหลวงเวียงจันทน์ สปป.ลาว เขามี landmark แห่งใหม่ ที่ใครไปใครมาต้องไปยามให้ได้ ขอบอกๆ ว่าเขาเพิ่งจะเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมได้เพียง 1 เดือนเท่านั้น นั่นก็คือ “พิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยเวียงจันทน์” หรือ “Vientiane Museum Of Contemporary Arts” ตั้งอยู่บนถนนไกสอน-พมวิหาน ทางที่จะขึ้นไปทางมหาวิทยาลัยแห่งชาติลาวนั่นแหละ ทางเข้าพิพิธภัณฑ์ ที่จริงพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ เป็นการรวบรวมเอางานไม้แกะสลัก ของสะสมของ ท่านพิสิด ไชยะทิด (Phisith Xayyathid) นักธุรกิจชาวลาว ผู้มั่งคั่งจากธุรกิจหลายอย่าง ที่รวบรวมมากว่า 20 ปี ด้วยใจรักและเห็นคุณค่าของเศษไม้เหลือใช้ ที่แทบจะไม่มีราคา เวลาท่านขับรถไปตามแขวงต่างๆ เห็นไม้ถูกใจก็จะขอซื้อมา เอามาให้ช่างแกะ ช่างเขียน สร้างสรรค์งานศิลปะ เอาไว้ให้ได้เป็นมรดกให้ลูกหลาน ท่านพิสิด ไชยะทิด เจ้าของพิพิธภัณฑ์กำลังบอกเล่าความภูมิใจ ไม้ใหญ่จำนวนไม่น้อย ก็เป็นไม้ที่มาจากการตัดไม้ตอนทำเขื่อน ท่านก็ไปขอสัมปทานเอามาจากรัฐบาลอย่างถูกต้อง จากเก็บสะสมเพราะรัก พอมีมากเข้าก็คิดทำเป็นพิพิธภัณฑ์ ประกอบกับปีนี้เป็นที่ท่องเที่ยว “ลาว-จีน” รัฐบาลลาวก็เลยสนับสนุนให้เปิดให้เข้าชมเสียเลย ว่าเมืองลาวมีของดีก็ต้องขออวด บางชิ้นมีคนขอซื้อเสนอราคาสูงลิบ ท่านเจ้าของท่านยังไม่ยอมขายเลย งานแต้มเป็นฝีมือของช่างลาว บางชิ้นต้องใช้เวลาแต้มถึง 3 - 5 ปี ถ้างานแกะสลักก็จะเป็นฝีมือช่างลาว ช่างจีน ช่างเวียดนาม แต่งานแต้ม (ลงสี) เป็นฝีมือคนลาวล้วนๆ งามหลาย ค่าเข้าชมก็ไม่แพง คนลาวห้าสิบพันกีบ คนต่างชาติสิบดอลลาร์ เปิดมาแค่เดือนเดียว ยังยกโน่นย้ายนี่ไม่เข้าที่ เปลี่ยนที่ตั้งทุกวันจนพนักงานก็จำไม่ได้ มีท่านพิสิดนั่นแหละที่จำได้คนเดียว ปรากฏว่ามีทัวร์จีนมาลงแล้ววันละ 2-300 คน เอ้าลองไปกันดู งานอลังจริงๆ “ถ้าปัจจุบันบ่ริเริ่มสร้างหยังไว้ อนาคตก็บ่รู้จะเล่าประวัติศาสตร์ใดให้ลูกหลานฟัง” ท่านเจ้าของเพิ่นว่า เศษไม้ที่ดูไร้ราคา ก่อนจะถูกนำมาเพิ่มมูลค่าด้วยศิลปะ