HAPPY DEATH DAY 2U / ในวังวนของกาลเวลา

เจาะเฟรม/การะเกด อันที่จริงคงไม่ใช่เฉพาะสังคมไทยเท่านั้นกระมัง ที่วิทยาศาสตร์และไสยศาสตร์สามารถผสมผสานเป็นหนึ่งเดียวกัน     รถเป็นวิทยาศาสตร์ แต่การเจิมรถน่าจะเป็นรูปแบบความเชื่อทางไสยศาสตร์     คนไทยสามารถผสมผสานสองอย่างให้เป็นหนึ่งเดียว     การออกหวยเป็นกระบวนการทางวิทยาศาสตร์  ซึ่งถ้าจะมีข่าวเรื่องการล็อคออกมาบ้าง กระบวนการนั้นก็น่าจะเป็นวิทยาศตร์      แต่การขอหวย เรากลับไปขอกับเจ้าพ่อเจ้าแม่ซึ่งเป็นบริบททางไสยศาสตร์     หรือจะเรียกว่า สังคมไทยเป็นสังคมแห่งการบูรณาการมาตั้งแต่แรก โดยไม่ต้องให้ใครมาเตือนย้ำพร่ำบอก     กับเรื่องผีเรื่องวิญญานก็คงไม่ต่างกัน ซึ่งดูเหมือนไม่เฉพาะคนไทยหรอก ทั้งโลกก็คงเหมือนกันที่มีความเชื่อเรื่องนี้     เชื่อแล้วทำยังไง บ้านอื่นเมืองอื่นไม่รู้ แต่บ้านเราจะกราบไหว้ แล้วก็ขอหวย ดังนั้น คำว่าไม่เชื่ออย่าลบหลู่จึงไม่มีอยู่จริง มีแต่แสดงออกกับไม่แสดงออกแค่นั้น ในความเป็นหนังก็เหมือนกัน เราอาจจะบอกว่าหนังสยองขวัญจะเน้นการฆ่ากัน โดยจะมีตัวละครเป็นหนุ่มสาวที่ต้องหนีเอาชีวิตให้รอดจากฆาตกรโรคจิต โดยจะมีฉากเป็นสถานที่ใดที่หนึ่งที่ไม่มีทางออก ซึ่งเรื่องที่เด็ดสุดและอยู่ในความทรงจำมาถึงวันนี้ก็น่าจะเป็นเรื่อง สิงหาสับ เรื่องนี้ถือเป็นต้นแบบของหนังแนวนี้  โยเฉพาะเอกลักษณ์ของผู้ร้ายที่เลาะเอาหนังหน้าคนมาทำเป้นหน้ากาก กับเลื่อยไฟฟ้า หลังจากนั้นก็เป็นขนบเลยว่า ผู้ร้ายจะต้องมีชุดเด็ดๆไว้ให้ผู้ชมจดจำ หนังพัฒนาต่อมาจนเอาวิญญานมาผสมกับตุ๊กตาบ้าง ศพบ้าง ว่ากันให้เพลิน ซึ่งความหลอนมันอยู่ตรที่จะต้องหนีให้รอดจากฆาตกร ที่สุด หนังก็พัฒนามาจนถึงการเห็นภาพล่วงหน้าอย่างภาพเครื่องบินตก เลยไม่ยอมขึ้นเครื่อง ซึ่งว่าไปก็เหมือนกับการเตือน แต่ที่สุด ก็ไม่มีใครหนีรอดไปจากความตายมันก็โหดนี้ เพราะมีการสร้างตอนต่อมาอีก หนังแนวนี้จึงไม่ใช่หนังผี แต่เป็นหนังสยองขวัญ ขายการเน้นย้ำของภาพที่เกิด ซึ่งถึงจุดหนึ่งก็คือว่ามันน่าจะหมดไปแล้ว แต่กลับเป็นว่าวันนี้ก็ยังเห็นอยู่ อย่างล่าสุดก็คือเรื่อง HAPPY  DEATH  DAY 2U  ซึ่งคราวนี้มีวิทยาศาสตร์มารช่วยในเรื่องของการย้อนเวลา นั่นก็คือเครื่อวควอตัม ซึ่งออกจะลึกซึ้งหน่อย แต่เอาเป็นว่ามันาเราย้อนเวลาได้ หรือความจริงก็คือ เราจะติดอยู่ในช่วยเวลาใดเวลาหนึ่ง เวลาที่เจอคนซ้ำๆ เจอเหตุการณ์ซ้ำๆ อาจจะมีข้อดีตรงที่ ถ้าในเวลานั้น ถึงเราจะตายก็จะกลับฟื้นคืนมาอีกครั้ง ฟื้นขึ้นมาเพื่อที่จะตายใหม่ แก่นของหนัง HAPPY  DEATH  DAY 2U  ก็เป็นอย่างนี้ เพียงแต่ตัวละครต้องพยายามวังวนแห่งกาลเวลานี้ค้นหาฆาตกรในชุดคลอสเพล์ ซึ่งเป็นชายสวมชุดดำใส่หน้ากากเด็กสมบูรณ์ คือยังไงก็ต้องมีการสร้างชุดให้เป็นที่จดจำ ตัวหนังเองไม่ถึงกับน่ากลัวแบบสุดๆ ออกจะมาในแนวตลกเสียด้วบซ้ำ ตัวละครก็ไม่ได้ลึก บรรยากาศก็ไม่ได้กดดันจนหาทางออกไม่ได้ ว่าไปก็คือ ไม่ค่อยจะได้ลุ้นสักเท่าไหร่ หนังจึงเหมาะกับการดูเอาเพลิน รอหนังใหญ่ในโปรแกรมหน้า แต่กระนั้น ถ้าจะพยายามหาสิ่งที่เรียกสาระจากหนัง ก็คงจัมีอยู่ ซึ่งอาจจะเป็นการคิดคนเดียวก็ได้สว่า ชีวิตคนเรานั้น ถ้าจะติดอยู่ในวังวนของเวลา นั่นก็น่าจะเป็นวังวนหาความทรงจำต่างหาก นี่แหละ ควอนตัมที่สามารถพาเราย้อนเวลาได้อย่างแท้จริง คนเรานั้น หวังเสมอว่าถ้าย้อนเวลากลับได้ จะไม่ทำนั่นทำนี่ แต่จะทำนั่นทำนี่อย่างที่หนังนำเสนอ แต่ดูหนังเสร็จเรากลับบอกกับตัวเองว่า แท้แล้วควอนตัมในตัวเราที่เรียกว่าความทรงจำนั้น ถ้าเรารู้จักเอามาใช้ ก็น่าจะได้ประโยชน์ เพราะแทนที่เราจะคิดว่า ถ้าย้อนกลับไปได้ จะทำนั่นทำนี่ เราก็แค่หมุนมันไปข้างหน้า เพื่อทำนั่นทำนี่ ซึ่งเป็นสิ่งถูกสิ่งควรแค่นั้นก็จบ ใช่ เครื่องจักรแห่งกาลเวลาล้วนอยู่ในตัวเรานี่เอง  ซึ่งเมื่อเราไม่รู้ว่ามันมีอยู่ เราก็เลยไม่ได้ใช้มันให้เกิดประโยชน์  เพราะการแก้ไขไม่ใช่การย้อนเวลา แต่เป็นการเดินไปกับเวลาต่างหาก ภาพจาก www.siamzone.com