พระราชดำรัส-พระบรมราโชวาทเรื่องคุณธรรมจริยธรรม (2)
เรื่องการนำหลักคุณธรรมจริยธรรมทำการสร้างสรรค์แผ่นดินไทยให้เป็นแผ่นดินทอง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชพระราชทานพระบรมราโชวาทในที่ประชุมยุวพุทธิกสมาคมทั่วประเทศ ครั้งที่ 18 เมื่อวันที่ 31 มกราคม 2530ความว่า
“...การสร้างสรรค์แผ่นดินไทยให้เป็นแผ่นดินทอง หรือการช่วยตัวเองในปัจจุบันนี้ เห็นว่าจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องทำความสงบให้เกิดขึ้นก่อนโดยเร็ว เพราะถ้าความสงบยังไม่เกิด เราจะคิดอ่านแก้ปัญหาหรือจะรวมกำลังกันทำการงานช่วยตัวเองไม่ได้ ความสงบนั้น ภายนอกได้แก่สภาวการณ์อันเรียบร้อยเป็นปกติไม่มีวุ่นวายขัดแย้ง ไม่มีการเอารัดเอาเปรียบ เบียดเบียนหรือมุ่งร้ายทำลายกัน ภายในได้แก่ความคิดจิตใจที่ไม่ฟุ้งซ่านหวั่นไหวหรือเดือดร้อนกระวนกระวาย ด้วยอำนาจความมักได้เห็นแก่ตัว ความร้ายกาจ เพ่งโทษ ความหลงใหลเห่อเหิม อันเป็นต้นเหตุของอกุศลทุจริตทั้งหมด การทำความสงบนั้นต้องเริ่มที่ภายในตัวในใจก่อน...”
ในอดีตที่ผ่านมานั้นมีปัญหาความยุ่งยากในสังคมไทยมาอย่างต่อเนื่อง ที่สุดแล้วพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่หาที่สุดมิได้นั้นได้ขจัดปัดเป่าบรรเทาให้ผ่อนคลายไปในที่สุด ในการสัมมนาผู้นำศาสนาในโอกาสสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ 200 ปี พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชพระราชทานพระบรมราโชวาท ความตอนหนึ่งว่า
“...ปัญหายุ่งยากในสังคมทุกวันนี้ เกิดจากเหตุผลหลายอย่าง แต่เหตุสำคัญที่ก่อปัญหาให้มากคือความขาดหรือความบกพร่องในความเป็นระเบียบและความสะอาดมั่นคงในความประพฤติและความคิดจิตใจของบุคคล... ในการนี้ทุกฝ่ายควรจะได้ร่วมมือกันและส่งเสริมกันอย่างจริงจัง โดยประสานสอดคล้องและควรมีหลักมีแผนการที่แน่นอนเหมาะสมในการสั่งสอนเผยแพร่ธรรม สำคัญที่สุด ควรจะได้พยายามปลูกฝังความเชื่อ ความเลื่อมใสในคุณธรรมความดีให้เกิดขึ้นด้วยการประพฤติปฏิบัติเป็นตัวอย่าง ให้คนทั้งหลายได้เห็นประโยชน์และความดีจากแบบแผนการปฏิบัติและการอธิบายแนะนำที่ประกอบด้วยความเมตตากรุณา และควรจะระมัดระวังอย่างที่สุดที่จะไม่ประกาศสั่งสอนโดยวิธีการที่จะก่อให้เกิดความคิดโต้แย้งหรือต่อต้านในตัวผู้ฟัง เพราะการกระทำดังนั้นจะไม่ช่วยให้บังเกิดผลดีขึ้นได้เลย...”
ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในสังคมไทยในอดีตที่ผ่านมาล้วนเกิดจากการดำเนินชีวิตที่มักไม่ยึดมั่นอยู่ในหลักคุณธรรมจริยธรรม อีกเรื่องหลักการดำเนินชีวิต พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชพระราชทานพระบรมราโชวาท ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อวันที่ 18 กันยายน 2504 ความตอนหนึ่งว่า
“...การดำเนินชีวิตโดยใช้วิชาการอย่างเดียวยังไม่เพียงพอ จะต้องอาศัยความรู้รอบตัว และหลักศีลธรรมประกอบด้วย ผู้ที่มีความรู้ดี แต่ขาดความยั้งคิดนำความรู้ไปใช้ในทางมิชอบ ก็เท่ากับเป็นบุคคลที่เป็นภัยแก่สังคมของมนุษย์...”
เรื่องการยึดมั่นในความดี พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชพระราทานพระราชดำรัสแก่คณะกรรมการสร้างศาลหลักเมืองสมุทรสงคราม ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน เมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม 2514 ความตอนหนึ่งว่า
“...ถ้าทุกคนยึดมั่นในความดี ถ้าทุกคนยึดมั่นว่าเราต้องช่วยกันและต้องพยายามที่จะปฏิบัติงานของตน ด้วยความซื่อสัตย์ ด้วยความตั้งใจดี ด้วยความเอาใจใส่ดีในหน้าที่ของตน เชื่อได้ว่าส่วนรวมจะอยู่ได้อย่างมั่นคงและถาวรแน่...”
การคิดการปฏิบัติที่ถูกต้องและดีงามพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชได้พระราชทานพระบรมราโชวาท ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่ผู้สำเร็จการศึกษาจากสถาบันเทคโนโลยีราชมงคล ณ อาคารใหม่สวนอัมพร เมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม 2533 ความตอนหนึ่งว่า
“...การคิดการปฏิบัติให้ถูกต้องให้ดีนั้น ก็คือการคิดและปฏิบัติให้ถูกต้องตามหลักการ หลักวิชา หลักเหตุผล และหลักสุจริตธรรม ผู้มุ่งหมายจะสร้างสรรค์ประโยชน์และความเจริญ จึงควรพยายามปฏิบัติฝึกฝนตนเองให้มีความคิดจิตใจที่เที่ยงตรง และมั่นคงเป็นกลาง เป็นอิสระจากอคติ...” (อ่านต่อ)
ในอดีตที่ผ่านมานั้นมีปัญหาความยุ่งยากในสังคมไทยมาอย่างต่อเนื่อง ที่สุดแล้วพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่หาที่สุดมิได้นั้นได้ขจัดปัดเป่าบรรเทาให้ผ่อนคลายไปในที่สุด ในการสัมมนาผู้นำศาสนาในโอกาสสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ 200 ปี พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชพระราชทานพระบรมราโชวาท ความตอนหนึ่งว่า
“...ปัญหายุ่งยากในสังคมทุกวันนี้ เกิดจากเหตุผลหลายอย่าง แต่เหตุสำคัญที่ก่อปัญหาให้มากคือความขาดหรือความบกพร่องในความเป็นระเบียบและความสะอาดมั่นคงในความประพฤติและความคิดจิตใจของบุคคล... ในการนี้ทุกฝ่ายควรจะได้ร่วมมือกันและส่งเสริมกันอย่างจริงจัง โดยประสานสอดคล้องและควรมีหลักมีแผนการที่แน่นอนเหมาะสมในการสั่งสอนเผยแพร่ธรรม สำคัญที่สุด ควรจะได้พยายามปลูกฝังความเชื่อ ความเลื่อมใสในคุณธรรมความดีให้เกิดขึ้นด้วยการประพฤติปฏิบัติเป็นตัวอย่าง ให้คนทั้งหลายได้เห็นประโยชน์และความดีจากแบบแผนการปฏิบัติและการอธิบายแนะนำที่ประกอบด้วยความเมตตากรุณา และควรจะระมัดระวังอย่างที่สุดที่จะไม่ประกาศสั่งสอนโดยวิธีการที่จะก่อให้เกิดความคิดโต้แย้งหรือต่อต้านในตัวผู้ฟัง เพราะการกระทำดังนั้นจะไม่ช่วยให้บังเกิดผลดีขึ้นได้เลย...”
ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในสังคมไทยในอดีตที่ผ่านมาล้วนเกิดจากการดำเนินชีวิตที่มักไม่ยึดมั่นอยู่ในหลักคุณธรรมจริยธรรม อีกเรื่องหลักการดำเนินชีวิต พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชพระราชทานพระบรมราโชวาท ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อวันที่ 18 กันยายน 2504 ความตอนหนึ่งว่า
“...การดำเนินชีวิตโดยใช้วิชาการอย่างเดียวยังไม่เพียงพอ จะต้องอาศัยความรู้รอบตัว และหลักศีลธรรมประกอบด้วย ผู้ที่มีความรู้ดี แต่ขาดความยั้งคิดนำความรู้ไปใช้ในทางมิชอบ ก็เท่ากับเป็นบุคคลที่เป็นภัยแก่สังคมของมนุษย์...”
เรื่องการยึดมั่นในความดี พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชพระราทานพระราชดำรัสแก่คณะกรรมการสร้างศาลหลักเมืองสมุทรสงคราม ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน เมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม 2514 ความตอนหนึ่งว่า
“...ถ้าทุกคนยึดมั่นในความดี ถ้าทุกคนยึดมั่นว่าเราต้องช่วยกันและต้องพยายามที่จะปฏิบัติงานของตน ด้วยความซื่อสัตย์ ด้วยความตั้งใจดี ด้วยความเอาใจใส่ดีในหน้าที่ของตน เชื่อได้ว่าส่วนรวมจะอยู่ได้อย่างมั่นคงและถาวรแน่...”
การคิดการปฏิบัติที่ถูกต้องและดีงามพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชได้พระราชทานพระบรมราโชวาท ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่ผู้สำเร็จการศึกษาจากสถาบันเทคโนโลยีราชมงคล ณ อาคารใหม่สวนอัมพร เมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม 2533 ความตอนหนึ่งว่า
“...การคิดการปฏิบัติให้ถูกต้องให้ดีนั้น ก็คือการคิดและปฏิบัติให้ถูกต้องตามหลักการ หลักวิชา หลักเหตุผล และหลักสุจริตธรรม ผู้มุ่งหมายจะสร้างสรรค์ประโยชน์และความเจริญ จึงควรพยายามปฏิบัติฝึกฝนตนเองให้มีความคิดจิตใจที่เที่ยงตรง และมั่นคงเป็นกลาง เป็นอิสระจากอคติ...” (อ่านต่อ)