ดนตรี / วรรณากร ทองเสริม
เดแคลน แมคเคนนา เพิ่งอายุสิบหกตอนที่เขามีผลงานเพลงแบบทำเอง ปล่อยออกสู่ตลาดเอง อันโดดเด่นชื่อ “Brazil” ซึ่งมีเนื้อหาวิพากษ์วิจารณ์องค์กรยักษ์ใหญ่ของวงการฟุตบอลอย่างฟีฟ่าและเกมการแข่งขันฟุตบอลโลกในปี 2557
ผลงานเพลง “Brazil”และตำแหน่งผู้ชนะจากการประกวด Emerging Talent ในงานเทศกาลดนตรีแกลสตันบูรี่ในปี 2558 มีส่วนช่วยในการแผ้วทางให้เขาได้มีผลงานเพลงชุดแรกของชีวิตภายใต้ชื่อว่า What Do You think About The Car? ในอีกสามปีให้หลัง – เมื่อเขาอายุยังไม่เต็มยี่สิบดี และเป็นผลงานเปิดตัวที่ได้รับการตอบรับอย่างดีทั้งจากคนฟังและนักวิจารณ์
วันนี้ ในวัยย่าง 21 เขาไม่เพียงกลายเป็นไอคอนและอินฟลูเอนเซอร์หลากหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านดนตรี แฟชั่น นักแอคทิวิสต์ และผู้สนับสนุนความหลากหลายทางเพศ แต่ยังมีผลงานชุดที่ 2 ออกมาพร้อมกับชื่ออัลบั้มที่เรียบง่ายว่า Zeros และเนื่องจาก เดแคลน ยกให้ เดวิด โบวี่ เป็นไอดอลในดวงใจ ทั้งยังพูดถึงตำนานดนตรีผู้นี้ในการให้สัมภาษณ์หลายครั้ง จึงไม่น่าแปลกใจนักที่เพลงของเขาจะให้อารมณ์ในทำนองเดียวกันกับงานของ โบวี่ ในยุคที่ดนตรีแกลมร็อคเฟื่องฟู
มีศิลปินมากมายที่เปิดตัวได้อย่างสวยงามในอัลบั้มแรก แต่ล้มคว่ำไม่เป็นท่ากับอัลบั้มชุดที่ 2 ซึ่งหลายครั้งถูกมองราวกับเป็นลำดับผลงานที่มีอาถรรพ์ แต่ เดแคลน เอาตัวรอดไปได้อย่างสวยงาม อัลบั้ม Zeros ของเขาเต็มไปด้วยเพลงที่โดดเด่น ไม่ว่าจะเป็น “Be An Astronaut”, “British Bombs”, “You Better Believe!!!”, “Sagittarius A”, “Twice Your Size” และ “Beutiful Faces”
เพลงเหล่านั้นสะท้อนให้เห็นว่า เดแคลน เป็นนักทำเพลงอีกคนที่มีสัมผัสป๊อปจัดจ้านมาก ไม่มีเพลงไหนที่รู้สึกว่าเข้าถึงยาก และแม้ว่าเขาเลือกที่จะผสมผสานความเป็นป๊อปเข้ากับแนวดนตรีย้อนยุค (โดยที่แอบมีสำเนียงของฟิวเตอริสติกอยู่ด้วย) แต่เนื้อหาที่เขาพูดถึงในเพลงคือเรื่องราวร่วมสมัยของคนรุ่นเขา หรือ เจนเนอเรชั่น Z (นั่นอาจเป็นนัยของชื่ออัลบั้ม Zeros) คือความรู้สึกและอารมณ์ร่วมแห่งยุคปัจจุบัน รวมถึงแนวคิดแบบดิสโทเปีย (Dystopia) ซึ่งเป็นสิ่งที่เราได้พบเห็นบ่อยขึ้นในงานเพลงของศิลปินรุ่นหลัง
ไม่ต้องสงสัยว่าอัลบั้ม Zeros คือตัวอย่างที่ดีของการทำเพลงป๊อปโดยไม่ทิ้งความมีเนื้อหาสาระ และจะกลายเป็นอีกหนึ่งผลงานอันโดดเด่นของศิลปินหนุ่มน้อยจากเกาะอังกฤษรายนี้