ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นายเกษียร เตชะพีระ กีรตยาจารย์ แห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ สาขาสังคมศาสตร์ โพสต์ข้อความในเพจเฟซบุ๊ก ระบุว่า...
"ไม่มีการต่อสู้ครั้งสุดท้าย" มติชนสุดสัปดาห์, ๒๕ ก.ย. - ๑ ต.ค. ๒๕๕๘ %%%%% "แทนที่จะคิดถึง "ประชาธิปไตย" หรืออุดมคติอื่นๆ ในลักษณะเป้าหมายปลายทางที่จะต้องบรรลุถึง "อีกไม่ช้า" หรือใน "วันพรุ่ง" จึงอาจจะรอบคอบรัดกุมกว่าและสอดคล้องกับความเป็นจริงกว่าที่จะคิดถึง "ประชาธิปไตย" ในลักษณะที่เป็น "กระบวนการ" เป็นกระบวนการขยับขยายพื้นที่อำนาจจากคนส่วนน้อยมาสู่คนส่วนใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆเรื่อยๆ เช่นจากเจ้านายขุนนางสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาสู่ --> ข้าราชการสามัญชนในยุคเปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 --> คนชั้นกลางชาวกรุงในยุค 14 ตุลาฯ 2516 และพฤษภาฯ 2535 --> คนชั้นกลางระดับล่างหรือรากหญ้าในปัจจุบัน --> และสู่คนกลุ่มใหญ่ขึ้นมากขึ้นต่อไปเรื่อยๆ อีกในอนาคต และก็เป็นกระบวนการขยับขยายพื้นที่อำนาจของคนส่วนใหญ่จากที่อันแคบไปสู่ปริมณฑลอื่นอันกว้างไพศาลขึ้นเรื่อยๆเช่นจากเฉพาะพื้นที่การเมืองในระบบจากการเลือกตั้ง--> พื้นที่เศรษฐกิจภายใต้ตลาดเพื่อถ่วงดุลอำนาจทุน --> พื้นที่สังคมวัฒนธรรมเพื่อถ่วงดุลอำนาจทางวาทกรรม/ความรู้เชิงเทคนิค ฯลฯ เป็นกระบวนการผลักดันขับเคลื่อนที่ดำเนินอยู่อย่างต่อเนื่องยาวนานและทุกเมื่อเชื่อวัน ไม่มีจุดหมายปลายทางหนึ่งเดียวที่ไปถึงแล้วเป็นอันชนะอวสานจบสิ้นหรือสำเร็จเรียบร้อย หากเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ และในทำนองเดียวกันก็อาจเพลี่ยงพล้ำพ่ายแพ้ถดถอยลงได้เรื่อยๆ เช่นกัน มีแต่ต้องเดินหน้าผลักดันกันไปอยู่อย่างนี้ เหมือนเป็นจังหวะเต้นของหัวใจ เป็นชีพจรของชีวิตที่เคลื่อนไหว เป็นกระบวนการต่อสู้ที่มีชนะ/แพ้ ถูกบ้าง/ผิดบ้าง เดินหน้า/ถดถอย สำเร็จ/เพลี่ยงพล้ำ แต่ไม่มีวันจบ วันหยุด ไม่มีการต่อสู้ครั้งสุดท้าย หากมีหลายครั้ง ร่ำไปเรื่อยไป ไม่หยุดถาวร นับจาก เทียนวรรณ, ก.ศ.ร. กุหลาบ, นรินทร์ กลึง, ถวัต ฤทธิเดช, กุหลาบ สายประดิษฐ์, ปรีดี พนมยงค์, จำกัด พลางกูร, เตียง ศิริขันธ์, ศุภชัย ศรีสติ, ครอง จันดาวงศ์, ทองพันธ์ สุทธิมาศ, รวม วงษ์พันธ์, อัศนี พลจันทร, จิตร ภูมิศักดิ์ ฯลฯ มาจนถึงนักศึกษาประชาชนแห่งกลุ่มประชาธิปไตยใหม่ และน้องณัฐนันท์ วรินทรเวช กับน้องพริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือเพนกวิน แห่งกลุ่มการศึกษาเพื่อความเป็นไทในปัจจุบัน ตราบเท่าที่เราทั้งหลายยังอยากอยู่อย่างเสรี"
ขอบคุณข้อมูล: เฟซบุ๊ก Kasian Tejapira