พระราชาแก่ๆ ของผม

รศ.สุวินัย ภรณวลัย อดีตอาจารย์ประจำคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ โพสต์ข้อเขียนเรื่อง พระราชาแก่ๆ ของผม โดย อรรถกร ชื่นฤทัยในธรรม ผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว ซึ่งมีรายละเอียดดังนี้ ผมเกิดปี 2528 ปีที่ผมเกิด ในหลวงท่านอายุ 58 ปีแล้ว.... ครอบครัวของผมเป็นครอบครัวรักในหลวง... สอนให้ผมรักในหลวง... แต่ผมก็เหมือนเด็กรุ่นหลังทั่วไป ที่มีช่วงชีวิตที่สงสัยว่า ทำไมผู้ใหญ่ คนเฒ่าคนแก่ ถึงรักในหลวงองค์นี้เสียจริง... และไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องรักด้วย.. ยิ่งพอเข้าเรียนมหาลัย ที่เรียกตัวเองว่ามหาลัยการเมือง ยิ่งแล้วใหญ่ ไปเจอนักวิชาการกล่อมไปกล่อมมา กลับมาพาลสงสัยในหลวงอีกซะงั้น... ชีวิตจริงของผม มันเริ่มต้นในชีวิตทำงาน นี่แหละครับ.... ผมทำอาชีพนักข่าว เริ่มตั้งคำถามว่าแท้จริงแล้ว ประเทศไทย คืออะไรกันแน่.... ทำไมเราถึงอยู่รวมกันได้... เราสร้างสังคมมาจากอะไร... ผมเริ่มหลับตานึกภาพ แผ่นดินประเทศไทย เป็นแผ่นแบบๆ มีภูเขาทอดลงมาในภาคเหนือ.... มีแม่น้ำสี่สายไหลมารวมกัน เป็นเจ้าพระยา... คำตอบ ก็เฉลยออกมาทั้งหมดว่า... ใช่แล้ว เราสร้างสังคมจากน้ำ.... จากแม่น้ำนี่แหละ ที่ทำให้ดินชุ่มชื้น เราจึงเริ่มต้นสร้างประเทศ จากการเกษตร.... เกษตรกรในบ้านเราจึงมีอยู่มาก.... ส่วนอุตสาหกรรมอื่นๆ นั้นเริ่มมาทีหลัง... แต่ทั้งหมดนี้.... ก็ต้องพึ่งพาอาศัยน้ำอยู่ดี... มันเลยเป็นแรงจูงใจ ให้ผมมุ่งมั่น ศึกษาระบบน้ำและลำน้ำของประเทศเรา.... ระบบชลประทาน และการผันน้ำ....ใช้เวลาเป็นแรมปี..... ยิ่งศึกษา ยิ่งรู้ว่า เรื่องน้ำ มั่วกันไม่ได้.... ต้องรู้จริงเท่านั้น... ถึงจะทำได้.... เพราะแม่น้ำไม่ใช่ถนน... แม่น้ำมีส่วนที่ลึก มีส่วนที่ตื้น มีกว้าง มีแคบ น้ำไหลช้าเร็วต่างกัน.... เก็บน้ำได้ไม่เท่ากัน... และในประเทศของเรา... ไม่มีเรื่องน้ำเรื่องไหน ที่ในหลวงไม่เคยศึกษา.... ผมพบว่าพระราชาแก่ๆ ของผม ทรงรู้ทิศทางของน้ำ เป็นอย่างดีในทุกรูปแบบ..... เขื่อนเกือบทุกแห่งในประเทศนี้ จะสร้างไม่ได้เลย ถ้าไม่มีในหลวง เป็นหัวเรี่ยวหัวแรง.... บางเรื่องข้าราชการไม่ยอมศึกษา ถ้าไม่ใช่โครงการใหญ่ ใช้เงินก่อสร้างเยอะ... บางเรื่องศึกษาแล้ว สร้างไม่ได้ เพราะพูดกับชาวบ้านไม่รู้เรื่องถูกต่อต้าน... เนื่องจากคนคุยกับชาวบ้านเป็นข้าราชการผู้น้อย ส่วนคนอนุมัติเป็นข้าราชการผู้บริหารห้องแอร์... มีแต่พระราชาแก่ๆของผมนี่แหละ ที่นั่งพื้นคุยกับชาวบ้าน.... บางทีพระราชานั่งบนดิน ชาวบ้านนั่งบนเสื่อด้วยซ้ำ.... ผมหมดคำถาม หมดความสงสัย หมดความคลางแคลงใจทุกอย่างในตัวพระราชาแก่ๆ ของผมทันที ความรัก ความนับถือ ความศรัทธา ทุกอย่างในตัวพระราชาแก่ของผม ปรากฏท่วมล้นหัวใจเด็กเมื่อวานซืนอย่างผม..... ผมรู้แล้ว... ว่าทำไมคนเฒ่าคนแก่ถึงรัก และสอนให้เด็กอย่างผมรักในหลวงด้วย..... ปี 54 เกิดน้ำท่วมใหญ่ เดือดร้อนกันทุกหย่อมหญ้า.... พระราชาของผมอายุ 84 ปี ทรงแก่มากๆแล้ว.และป่วยอยู่โรงพยาบาล... แต่ก็ยังเรียกผู้เกี่ยวข้อง ไปให้คำแนะนำ ว่าจะรับมือกับน้ำอย่างไร... ทันทีที่รู้ข่าวนี้ ผมน้ำตาคลอ..... สงสาร และรัก พระราชาแก่ ที่ยังทำงานรับใช้ชาวบ้าน... แม้ในยามตัวเองเจ็บไข้ทุกข์ยาก.... ไปฟังคลิปสิครับ มีคนไปกราบพระบาทถามพระอาการประชวร..... ในหลวงบอกว่า "เป็นที่หัวใจ เลยเจ็บร้าวไปที่หลัง และที่แขน"...... ได้ยินพระสุรเสียง จากพระโอษฐ์โดยตรง ใจผมเจ็บแทน เหมือนจะตายแทนให้ได้ ผมสงสารพระราชาแก่ของผมจับใจ..... ถ้าไม่ใช่ความรักจากพระราชหฤทัยโดยแท้จริง... อะไรเล่าจะทำให้พระราชาแก่ ทำงานให้พวกเราถึงขนาดนี้.... วันนี้ประเทศของผม ไม่มีพระราชาแก่ๆ อีกต่อไปแล้ว.... ความคิดถึงจับจิตผมไปสุดขั้วหัวใจ..... พระราชาที่จะหาที่ไหนในโลกไม่มีอีกแล้ว ยิ่งศึกษาเรื่องราวปูมหลัง.... ยิ่งรักในพระราชาแก่สุดใจ..... พระราชาของผม ถูกรังแก กลั่นแกล้ง ว่าร้ายมากมาย..... นับแต่เริ่มครองราชย์เมื่ออายุ 19 ปี จอมพลเผด็จการทหาร กดขี่ย่ำยีท่านเป็นสิบปี..... ตามมาด้วยปัญหาการเมืองมากมาย ระดับที่ประเทศไทยเจียนอยู่เจียนไป ขณะเดียวกันปัญหาปากท้องชาวบ้าน ที่รออยู่อีกมหาศาล..... ถึงขั้นที่พระราชาของผมต้องเอ่ยปากว่า "บางเรื่องมันน่าท้อ แต่ท้อไม่ได้"...... ต้องทรงอดทนขนาดไหน ผมรู้แล้วว่า ทำไมทรงยอมเสด็จไปที่ไกลๆ ชนิดที่คำว่าทุรกันดารยังไม่พอ......เมื่อพระเทพฯทรงเล่าว่า เพราะในหลวงมีแนวคิดระเบิดจากข้างใน คือ เข้าไปทำให้ชาวบ้านแข็งแรงก่อน แล้วเขาจะออกมาเอง..... ไม่ต้องรีบทำอย่างโลกสมัยใหม่ ตัดถนน เอาความเจริญเข้าไป ชาวบ้านยังไม่พร้อมก็ถูกคนข้างนอกเอาเปรียบ ผมทึ่งน้ำใจพระราชาแก่ ที่มีนักข่าวฝรั่งมาถามว่า.... จะสร้างเขื่อนเพื่อเอาชนะคอมมิวนิสต์หรือ? แต่พระราชาแก่บอกว่า ไม่ได้มาสู้กับประชาชน พระองค์มาสู้กับความหิวโหย ถ้าเขื่อนเสร็จ แม้แต่คนที่เรียกตัวเองว่าคอมมิวนิสต์ ก็จะอยู่ดีกินดีไปด้วย ผมทึ่งที่พระราชาแก่ ของผมเจ็บป่วยอยู่โรงพยาบาล หมอพาเข็นรถเล่นคลายเครียด พระราชาของผมมองเห็นรถติด ยังคิดวิธีแก้รถติดให้จนได้ ทางไหนที่จะทำให้ประเทศไทยเจริญ ทำให้ชาวบ้านอยู่สบาย พระราชาของผมเอาหมดทุกทาง พระราชาของผม ทำงานรับใช้ชาวบ้านจนตัวตาย....... ชีวิตผมไม่เคยเห็นใครทำอะไรแบบนี้.... นอกจากคนเป็นพ่อแม่ทำให้ลูก ผมรู้แล้วทำไมคนไทยเรียกพระราชาแก่ๆ ของผมว่า "พ่อ" ผมรู้แก่ใจตัวเองแล้วว่ารักในหลวงเพราะอะไร....... เพราะหัวจิตหัวใจของท่านมีไว้เพื่อชาวบ้านเท่านั้น ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป อรรถกร ชื่นฤทัยในธรรม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ไม่อยากเชื่อเลยว่า คนไทยลืมง่ายและความจำสั้นขนาดนี้ แถมยังเนรคุณขนาดนั้น ทั้งๆที่พระราชาแก่ๆของพวกเราเพิ่งสวรรคตไปไม่กี่ปีนี้เอง พวกที่ออกมากดดันสถาบันกษัตริย์ด้วยข้อเสนอ 10 ข้อ ก็ยังรู้ความทั้งนั้นตอนที่ท่านสวรรคต คนที่เนรคุณไม่ว่ากับใครไม่มีวันมีจุดจบที่ดีหรอก สุวินัย ภรณวลัย ขอขอบคุณเฟซบุ๊ก Suvinai Pornavalai