ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ ผู้เชี่ยวชาญด้านนิเวศทางทะเล และรองคณบดีคณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว Thon Thamrongnawasawat ระบุว่า
แถวบ้านผมมีตู้ปันสุขอยู่หนึ่งตู้ มีมานานก่อนโควิด เป็นตู้แช่อย่างดี เปิดเครื่องตลอด บางทีผมก็จะเอาของมาใส่ไว้
วันนี้ธรรธแก้บนเอนซ์ติดกับเจ้าที่ที่บ้าน เสร็จแล้วผมถือไข่ต้มตั้งใจจะไปใส่ตู้
พอเดินมาใกล้ถึง มีสาวรายหนึ่งกำลังโกยบะหมี่ออกจากตู้
บะหมี่มาจากร้านค้าแถวนี้ ช่วยกันเอาของสดมาใส่ไว้เป็นประจำ
ผมเหลือบดูถุงใส่บะหมี่ น่าจะมีสัก 20 ก้อนได้ เธอเหลือไว้ในตู้ 1 ก้อน
ผมรอจนเธอเดินจากไป จากนั้นก็เอาไข่ต้มใส่ไว้เต็มตู้
จากนั้นก็เดินไป 7 ซื้อปลากระป๋องมาอีกโหล นำกลับมาใส่ในตู้
ตอนมาอีกครั้ง ผมเห็นไข่พร่องไป 2-3 ฟอง แต่ไข่ที่เหลือยังคงอยู่ดี
เล่าให้เพื่อนธรณ์ฟังเพื่อบอกว่า “เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่” กับ “โลภโมโทสัน” มันเป็นของคู่กัน
แต่ความ “อยากให้” ไม่จำเป็นต้องลดน้อยถอยลงเมื่อเห็นการ “กอบโกย”
“น้ำใจ” คือความดีงาม เป็นสิ่งที่มีคุณค่า มากเกินกว่าจะมีอะไรมาทำให้แปดเปื้อนครับ