ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่วัดศรีแก้งคร้อ หมู่10 ต.ช่องสามหมอ อ.แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ พบว่ามีตู้จดหมายหลากสีหลายขนาดแขวนอยู่ตามริมกำแพงนับ100ตู้ตลอดแนวกำแพงวัดแห่งนี้ และพบว่าตู้จดหมายแต่ละตู้นั้นมีการเขียนชื่อและมีรูปถ่ายชายหญิงติดอยู่และใส่กุญแจล็อคไว้อย่างแน่นหนา ประการสำคัญพบว่ามีโกฏสำหรับใส่เถ้ากระดูกอยู่ภายในทุกตู้
จากการสอบถามพระครู ศิริธรรมมาภรณ์ เจ้าอาวาสวัด เล่าว่าสำหรับตู้จดหมายที่แขวนเรียงรายอยู่ตามแนวกำแพงวัดจำนวนนับ100ตู้นั้นก็คือ ตู้เก็บอัฐิของผู้เสียชีวิตที่เหล่าบรรดาญาตินำมาไว้ที่วัดแห่งนี้ ซึ่งย้อนไปเมื่อ6ปีที่ผ่านมาประมาณปี2558 พื้นที่ภายในวัดเริ่มคับแคบไม่มีที่ว่างสำหรับวางเจดีย์เก็บอัฐิขนาดใหญ่และบางครั้งยังมีการเจาะกำแพงวัดเพื่อนำอัฐิไปไว้ตามช่องกำแพงซึ่งสร้างความเสียหายและดูไม่เป็นระเบียบประกอบกับมีญาติผู้เสียชีวิตมาปรึกษาว่าไม่มีเงินซื้อเจดีย์ใส่อัฐิซึ่งมีราคาแพงราคาหลักหมื่น และถ้าจะนำไปใส่ไว้ตามช่องกำแพงก็ต้องจ้างช่างปูนมาทำให้ซึ่งมีค่าใช้จ่ายสูงมาก หลวงพ่อจึงบอกให้ญาติโยมไปซื้อตู้จดหมายมาใส่แทนก็ได้และตั้งแต่วันนั้นเป็นมากว่า6ปีมีตู้จดหมายใส่อัฐิมากกว่า100ตู่ช่วง แรกๆชาวบ้านที่ผ่านไปผ่านมาก็อดแปลกใจไม่ได้ต้องถามหลวงพ่อตลอด จนปัจจุบันเป็นเรื่องเคยชินไปในที่สุดเมื่อทราบถึงวัตถุประสงค์ในการนำตู้จดหมายมาแขวนไว้ตามกำแพง
ด้านชาวบ้านรายหนึ่งบอกว่าช่วงแรกก็ไม่ค่อยมีญาติผู้เสียชีวิตนำตู้จดหมายมาใส่อิฐเท่าใดนักเนื่องจากส่วนใหญ่นิยมนำไปเก็บไว้เจดีย์หรือฝังไว้ในช่องกำแพงวัด แต่ก็ยอมรับว่ามีค่าใช้จ่ายสูงราคาเจดีย์นับหมื่นบาท ส่วนการนำอัฐิไปเก็บไว้ตามชิองกำแพงก็มีค่าใช้จ่ายรวมค่าแรงช่างหลักพัน จนในช่วงหลายปีให้หลังเศรษฐกิจไม่ดีจึงมีคนนิยมหันมาใช้ตู้จดหมายใช้เก็บอัฐิเถ้ากระดูกมากขึ้นเพราะราคาแค่หลักร้อยบาทเท่านั้นเอง และตู้จดหมายยังดูดีเป็นระเบียบและยังง่ายสำหรับการดูแลรักษา
พระครู ศิริธรรมมาภรณ์ เจ้าอาวาสยังกล่าวว่า สำหรับไอเดียกรานำตู้จดหมายมาใช้เก็บเถ้ากระดูกหรืออัฐินั้นประการแรกคือเพราะมีราคาถูกญาติสามารถทำเองได้และไม่สร้างภาระให้กับคนที่ยังมีชีวิตอยู่สำหรับคนยากจนและถือเป็นกุศโลบายอย่างหนึ่งคือทำให้ญาติของผู้เสียชีวิตเกิดความสบายใจเพราะตู้จดหมายสื่อถึงการส่งต่อ ซึ่งถือได้ว่าได้ส่งดวงวิญญาณของผู้เสียชีวิตใส่ผ่านตู้จดหมายขึ้นสู่สรวงสรรค์ไปสู่ภพภูมิที่ดีอีกด้ว
จากการสอบถามพระครู ศิริธรรมมาภรณ์ เจ้าอาวาสวัด เล่าว่าสำหรับตู้จดหมายที่แขวนเรียงรายอยู่ตามแนวกำแพงวัดจำนวนนับ100ตู้นั้นก็คือ ตู้เก็บอัฐิของผู้เสียชีวิตที่เหล่าบรรดาญาตินำมาไว้ที่วัดแห่งนี้ ซึ่งย้อนไปเมื่อ6ปีที่ผ่านมาประมาณปี2558 พื้นที่ภายในวัดเริ่มคับแคบไม่มีที่ว่างสำหรับวางเจดีย์เก็บอัฐิขนาดใหญ่และบางครั้งยังมีการเจาะกำแพงวัดเพื่อนำอัฐิไปไว้ตามช่องกำแพงซึ่งสร้างความเสียหายและดูไม่เป็นระเบียบประกอบกับมีญาติผู้เสียชีวิตมาปรึกษาว่าไม่มีเงินซื้อเจดีย์ใส่อัฐิซึ่งมีราคาแพงราคาหลักหมื่น และถ้าจะนำไปใส่ไว้ตามช่องกำแพงก็ต้องจ้างช่างปูนมาทำให้ซึ่งมีค่าใช้จ่ายสูงมาก หลวงพ่อจึงบอกให้ญาติโยมไปซื้อตู้จดหมายมาใส่แทนก็ได้และตั้งแต่วันนั้นเป็นมากว่า6ปีมีตู้จดหมายใส่อัฐิมากกว่า100ตู่ช่วง แรกๆชาวบ้านที่ผ่านไปผ่านมาก็อดแปลกใจไม่ได้ต้องถามหลวงพ่อตลอด จนปัจจุบันเป็นเรื่องเคยชินไปในที่สุดเมื่อทราบถึงวัตถุประสงค์ในการนำตู้จดหมายมาแขวนไว้ตามกำแพง
ด้านชาวบ้านรายหนึ่งบอกว่าช่วงแรกก็ไม่ค่อยมีญาติผู้เสียชีวิตนำตู้จดหมายมาใส่อิฐเท่าใดนักเนื่องจากส่วนใหญ่นิยมนำไปเก็บไว้เจดีย์หรือฝังไว้ในช่องกำแพงวัด แต่ก็ยอมรับว่ามีค่าใช้จ่ายสูงราคาเจดีย์นับหมื่นบาท ส่วนการนำอัฐิไปเก็บไว้ตามชิองกำแพงก็มีค่าใช้จ่ายรวมค่าแรงช่างหลักพัน จนในช่วงหลายปีให้หลังเศรษฐกิจไม่ดีจึงมีคนนิยมหันมาใช้ตู้จดหมายใช้เก็บอัฐิเถ้ากระดูกมากขึ้นเพราะราคาแค่หลักร้อยบาทเท่านั้นเอง และตู้จดหมายยังดูดีเป็นระเบียบและยังง่ายสำหรับการดูแลรักษา
พระครู ศิริธรรมมาภรณ์ เจ้าอาวาสยังกล่าวว่า สำหรับไอเดียกรานำตู้จดหมายมาใช้เก็บเถ้ากระดูกหรืออัฐินั้นประการแรกคือเพราะมีราคาถูกญาติสามารถทำเองได้และไม่สร้างภาระให้กับคนที่ยังมีชีวิตอยู่สำหรับคนยากจนและถือเป็นกุศโลบายอย่างหนึ่งคือทำให้ญาติของผู้เสียชีวิตเกิดความสบายใจเพราะตู้จดหมายสื่อถึงการส่งต่อ ซึ่งถือได้ว่าได้ส่งดวงวิญญาณของผู้เสียชีวิตใส่ผ่านตู้จดหมายขึ้นสู่สรวงสรรค์ไปสู่ภพภูมิที่ดีอีกด้ว